Jij bent imperfect!
Ja, je leest het goed; jij bent imperfect. Jij, ik, iedereen. Misschien vind je het confronterend als je dit leest, maar dit is zeker het geval. Is het dan erg om imperfect te zijn? Zeker niet! Juist imperfectie laat je elke dag weer ontwikkelen en groeien.

Perfectie vs. imperfectie
Wanneer mijn lief tegen mij zegt dat ik perfect ben voor haar en ik op mijn beurt tegen haar zeg dat zij perfect is voor mij, betekent dat niet dat ik per definitie perfect ben in elk opzicht en vice versa. Nee, wij als geliefden spreken de taal der liefde die wij beide verstaan, wij hebben onze eigen taal ontwikkeld. Vele zullen dit niet eens zien of opmerken want dat is wat wij ons eigen hebben gemaakt. In de rol als partner sijpelen er nog geregeld patronen door. Concreet is dit bijvoorbeeld dat ik in vorige relaties nooit echt mijzelf kon en mocht zijn, en als ik dit wel benoemde was ik bijv. egoïstisch. Nu probeer ik daar altijd over te praten, voel ik mij niet goed, dan geef ik dat aan en dan hebben we het er over. We proberen elkaar dan te geven wat we denken nodig te hebben.
Wij zijn imperfect als persoon maar als geliefden zijn wij perfect.

Op niveau.
Perfectie voor ons bestaat uit de liefde die wij voor elkaar hebben op het hoogste en diepste niveau wat alleen zij en ik delen, geen enkele relatie in het verleden kan hiermee worden vergeleken.
Wij zijn elkaars spiegelbeeld en wij delen liefde, verdriet, vreugde, boosheid, verbazing, afkeer, angst, schaamte en offers. Kortom elke emotie en gevoel, perfect voor elkaar maar niet perfect als persoon.

Waarom kun je niet perfect zijn?
Wij, als mens kunnen nooit tippen aan perfectie en de enige die dat wel is, is God. God is volmaakt.
De mens maakt fouten, keer op keer en dag in dag uit. Ben je daarom dan niet perfect? Onder andere wel. Maar zijn fouten wel echt fouten, dit zijn eigenlijk leermomenten. Ik noem deze voor het gemak maar even fouten.
Fouten maak je in elke grootte en maat. Jij streeft onbewust altijd naar perfectie, dat doet iedereen eigenlijk. Je kunt het zien en terugvinden in de kleinste dingen. Om het uiterlijk vertoon als voorbeeld te nemen. Soms gaan we de deur niet eens uit voordat we ons haar in de perfecte coupe hebben gestyled of ons gezicht hebben voorzien van een laag make-up. Het kleinste pukkeltje of haartje moet worden ge-elimineert. Als we een vetrolletje zien op een lichaamsdeel, dan zijn we direct moddervet en obese. Je verlegt iedere keer weer je eigen standaard, of het nu gericht is op je uiterlijk of je prestaties op het werk. Je wilt graag het perfecte figuur hebben zoals het model die staat afgebeeld op de cover van health fitness of je gaat op het werk over je grenzen door extra werk te doen wat eigenlijk niet tot je taken behoort waardoor je hoopt gezien te worden bij je werkgever als gemotiveerde en loyale werknemer.

Fouten maak je.
Fouten zijn onderdeel van je leven en leiden tot progressie in groei en ontwikkeling van jou als persoon. In welke relatie en standaard dan ook.
Ik baal vaak als vader, dat ik mijn kinderen voor mijn gevoel nooit genoeg liefde heb gegeven, dat ik vaak te streng ben, dat ik soms boos reageer, dat ik niet altijd genoeg energie heb om samen dingen te ondernemen, dat ik opvoeden van kinderen zwaar vind.
Zijn dit dan fouten? Ik vind van niet, maar ik denk het wel, mijn gedachten nemen het over. Dan ga ik reflecteren over het feit wat ik mee maak, reflecteren vooraf, tijdens of achteraf de situatie/ervaring.
Ik denk dus bewust na en analyseer over de ervaringen die ik meemaak zodat ik deze begrijp en er betekenis aan kan geven. Wanneer ik dit toepas groei en ontwikkel ik. Fouten ga ik zien als leermoment. Ik leer imperfectie te accepteren en het belangrijkste, mijzelf te accepteren zoals ik ben. Niet zoals ik was.

Ik als schrijver.
Wanneer ik een blog artikel schrijf, schrijf ik altijd uit emotie en ervaring. Ik ben een schrijver die de woorden puur en oprecht brengt en soms ongenuanceerd. Perfectie ken ik niet en ambieer ik ook zeer zeker niet.
Niet meer. Ik zette altijd hoog in, continue. Op elk levensgebied probeerde ik mijzelf te overstijgen, wat o.a. resulteerde in een burn-out bovenop een depressie, verkeerde relaties en verkeerde keuzes in mijn leven. Mijn gevoel is instinctief altijd goed geweest, maar vaak luisterde ik hier niet naar. Dit leermoment heb ik zeker geanalyseerd en toegepast in mijn ontwikkeling en groei waardoor ik mijn gevoel vertrouw en gebruik als basis. Dat is ook zeker een reden geweest om te kiezen voor het pad die ik nu bewandel. De reden waarom ik schrijf vanuit gevoel en ervaring. Waarom ik doe wat ik doe. Waarom ik leef zoals ik leef. Welke fout ik ook maak, maak ik niet omdat ik dat leuk vind maar omdat dit mens eigen is. Ik wil er graag van leren en het daarna goed doen, maar gun jezelf ook de mogelijkheid en tijd om te leren, dat doe ik ook.

Wees imperfect en gebruik dit om te ontwikkelen en te groeien als persoon. Word de persoon die jij graag wilt worden en zijn. Laat niets of niemand jou deze groei afremmen of afnemen.

Dankjewel!

Jeff